Haiku 32

 

hij zoekt moeder op –
afwezig haar gebaren,
vergeefs zijn woorden

 

van jongs af liep zij
achter elke lijkstoet aan,
het hoofd gebogen

 

dit schamel onkruid redt het
in almaar schaduw,
bloeit zelfs een beetje

 

ernstig drinkt een kind
mooie teugjes uit een kopje
loos geschonken thee

 
 

Vorige pagina: Haiku 33          Volgende pagina: Haiku 31