Op den duur ineen

de nachtegaal kwam
en op het zachtgroene mos
staat hij te zwijgen

Taigi, 1709-1772

wat een koud geluid ―
rattenpootjes trippelen
op een tinnen bord

Taniguchi Buson, 1715-1783

Dialogen - Simon Buschman

1 Michèle van Bentum, Frankrijk
Simon Buschman, Zuid-Spanje

de druivengaarden
langs de zonzijdeflanken,
zo vaak bespoten

een volle, lange afdronk
― misschien met wat stuff erin …

de volgende dag
slaat het weer om, schaduwen
van regenwolken

aan de gevels voel je nog
de warmte van gisteren

2 Simon Buschman, Zuid-Spanje
Michèle van Bentum, Frankrijk

in ‘jouw’ stadsgewoel
sirenes – overal kan
iets ergs gebeuren

een kerktorenklok geeft aan
hoe de tijd tóch voort blijft gaan

op elke straathoek
die blikken ter bewaking
― en die camera’s

ik krijg wat ik zie, maak me
daarvan los – kies voor vrijuit …

3 Michèle van Bentum, Frankrijk
Simon Buschman, Zuid-Spanje

ons koele glas wijn
– of de dauw van vanmorgen
eraan blijft, om ons …

even veraf als dichtbij …
een zondoorstoofde mango

een sterrenhemel
de handen kalm in mijn nek
opgaan in dat niets

een nachtwandeling, de kreet
van een vluchtdier – zeegeruis

Dialogen - Simon Buschman

Op den duur ineen - Renga

Foto: René Rhee

Michèle van Bentum:
Meer dan dertig jaar geleden was ik afdelingssecretaresse waar jij M.O. Pedagogiek, specialisatie Orthopedagogiek, doceerde. In onze bijzondere gesprekken ondersteunde jij mij om in een kleine woongroep ‘een thuisplek’, (jouw uitdrukking), in Frankrijk te gaan wonen (mijn ouders woonden daar toen al jaren).

Ik woon er nog steeds en manage er de dagelijkse dingen.

Maar, je weet, ik heb dat bi-polaire, dat van tijd tot tijd heftig heen en weer geschud worden. Dan moet ik weg, de natuur in of een reis maken. Vier jaar geleden stelde jij voor om samen een renga te schrijven. Dat was zo bijzonder én zo leerzaam.

Ik zie sterke dingen en gevarenkanten aan mijn integratievraag van het bi-polaire, ik herken onredelijke angsten, breng het nu op om niet direct weg te vluchten, ze aan te gaan.

ik krijg wat ik zie, maak me
daarvan los – kies voor vrijuit …

Ik kom zo meer tot rust; dat is prettig voor mijn omgeving. Wat is mijn leven toch een gek maar mooi ding.

 

Vorige pagina – Reflectie van Job Degenaar          Volgende renga: Renga met Renate van Duuren