andere kinderen hadden vaders, de liefste
bij ons was er de man van moeder
en dat schilderij
hun vader was de grootste, sterkste
de tijd beet gaten, zaagde poten
liet hem
in tegenwind en tijd vervallen
alleen de mijne
bleef onveranderd held
goed en in een gouden lijst
nagelaten hangt hij zonder knieën
niet van straf en niet van knuffelen
niet van voedde op
mijn vader, wijs ik de visite
zijn stierenek en boze ogen, zie je
dat zijn mijn oren; mijn moeder zei
men vond hem eigenwijs
alleen dat slecht geverfde doek
dag vader
jonger dan ik ben jij
Chawwa Wijnberg
Vorig gedicht: Requiem volgend gedicht: Zonder titel