Zou ik hem keren
ik zou hem herkennen.
De scheiding in zijn haar
kaarsrecht als de weg
van iemand die weet
waarheen hij gaat.
Hij duwt zijn zoontje van ons af
in wat hier buggy wordt genoemd.
Liever las ik wagen, woord waar
meer kind voor staat.
Alles bladdert, ook de hoop.
Al loopt de vader veerkrachtig
wellicht met iets van leeftocht
in zijn mand en stuurt zijn hand
zijn kind de toekomst tegemoet.
Dat hij onvruchtbaar was.
Vrouw en moeder dood. Groot
is verdriet dat je niet ziet
maar wel zou moeten weten.
Marijke van Hooff
Vorig gedicht: Vader volgend gedicht: Gelijkenis