zwaaiend met zijn staart ―
wat is het paard gelukkig
in de najaarsdauw
Kijo, 1865-1938
diep in de dalen
omhuld door avondnevel
nog nachtegalen
Shuoshi, geb. 1892
1 Chris Van de Rijck, Vlaanderen
Simon Buschman, Zuid-Spanje
het venster toont me
daar waar ik ooit een kruin zag
een stevige stam
het weidse zicht lijkt leger
maar ― daarginds ― een horizon
een sliert kraanvogels
trekt in een slordige V
naar de einder toe
voorgoed uitgereisd woon ik
aan zee ― volg kustlijnvissers
2 Simon Buschman, Zuid-Spanje
Chris Van de Rijck, Vlaanderen
de zee bulderde
de wind neemt af, de golven
dalen ― het schemert
ooit op drift geraakt kom ik
langzaam maar zeker tot rust
achter de duinen
glooit het landschap, bespikkeld
met witte villa’s
de palmen wuiven me toe,
almaar ruisend wenkt de tijd …
3 Chris Van de Rijck, Vlaanderen
Simon Buschman, Zuid-Spanje
een ander venster
als nieuw kijk ik hemelwaarts
tel er de sterren
de vogels zingen je toe:
voel je thuis in dit welkom
licht – overal licht
van een paardenbloem blaas ik
pluisjes in het rond
in klaar maanlicht lijkt de zee
kalm op mijn komst te wachten
Foto: René Rhee
Chris Van de Rijck:
Mijn eerste vers nodigde uit om na te denken over perceptie van tijd. Ik zat boordevol vragen en de feedback van Simon kwam onder vorm van beelden die ik in eerste instantie niet altijd direct kon plaatsen.
Maar, door uitwisseling groeide het begrip. Ons gesprek werd heel intens: ik leerde me in te leven en kreeg veel terug: mijn leeftijd werd in het volle licht geplaatst en ontleent hieraan haar betekenis.
En: door mijn ander, nieuw verworven venster kijk ik naar … wat komen gaat:
de palmen wuiven me toe,
almaar ruisend wenkt de tijd …
Vorige renga: Renga met Henk van der Werff Volgende renga: Reflectie van Job Degenaar