Mijn vader vol van zorgen
een rimpel gekerfd tussen de ogen
hij rent achter me aan
de trap op boos
ik heb hem goed geraakt dus,
denk ik koel
meer denk ik niet
als ik de deur op slot draai
en hij langzaam afkoelt, buiten
meer niet, maar ik voel
de trillende hitte van een bosbrand.
Het asfalt smelt onder mijn voeten
en het woud van mijn dromen vat vlam.
Machteld Teekens