in lichte nevel
branding rondom eilandjes,
hoe klein ze ook zijn
Shoha, † 1771
in de lentezee
zijn lichtjes aangestoken
– op ieder eiland
Masaoka Shiki, 1867-1902
Simon Buschman, Zuid-Spanje, Islantilla
Henk van der Werff, Hoogland/Amersfoort
dit eiland loopt uit
in een afgelegen plek –
de branding langszij
de zeilboten voor anker
in cadans met de golfslag
het is er nu weer
dat stroeve zand, van ver weg
bezonken geuren
zand en zeewind bedekken
wat het getij achterlaat
de uren dat we
– buiten alles om – keken
naar de vogeltrek
de stilte die we vonden
in de luwte van duinen
* * *
dit eiland – een thuis
onder een koepel maanlicht,
even dat gevoel
en altijd weer, ook ’s nachts
het geluid van de branding
Foto: Henk van der Werff
Henk van der Werff:
De meest ideale omstandigheden om een eiland te bezoeken tref je aan in het voor- of naseizoen. Op dat moment moet je het eiland nemen zoals het is – en dat zonder enige opsmuk.
Op het strand ben je alleen met de wind die je hoofd eens goed leeg kan blazen. Tijdens zo’n wandeling heb je meer aan een goede jas dan aan een uitgesproken mening.
In de dorpen zijn de straten leeg, er zijn geen reclameborden meer – behalve die voor een kop koffie met appelgebak of een kom snert staan er nog.
’s Avonds is er alle tijd om naar de zee te staren en zien hoe de zon ondergaat. Op zulke dagen verloopt de tijd met dezelfde snelheid als een lange vakantiedag uit je jeugd:
dit eiland – een thuis
onder een koepel maanlicht,
even dat gevoel
Foto: René Rhee
Simon Buschman:
Menig keer ging ik met ons gezin naar Ameland en Schiermonnikoog, erna met Carla naar Schier. Steeds trof me, ondanks de vakantiedrukte, de kalmte van het eiland zelf en de beweeglijkheid van de zee rondom, met het strand als overgangsgebied – de schepen en ‘zeilen en zeilers’, eb en vloed, van strakke wind tot hevige storm.
Zowel in de binnenlanden van Frankrijk als Spanje, ook van Zuid-Spanje waar Carla en ik zeven jaar woonden, troffen me vooral de laaggelegen meren die het tegenovergestelde ervan hadden: het kalme heuvel- en berglandschap rondom en de beweeglijkheid van het meer wanneer er ook maar iets van wind was.
En dan juist de momenten, wanneer ik aan een oever zat, dat het wind-, absoluut windstil was:
door heuvels omrand,
het weidse meer waarin nu
stilstaande wolken
Het was of ik daadwerkelijk in een andere wereld verbleef en elk begrip van tijd overging in duur waarmee een geheel eigen gevoel in me omhoog kwam: dat van geborgenheid van ooit.
Vorige renga: Renga met Nicole Van Overstraeten Volgende renga: Renga met Rachel van Lier