Tanka 9

 

Kinderen kijken
met ingehouden adem
hoe een volbloed hengst
een merrie bestijgt; hun pa
staat er wat verlegen bij.

 

De purperreigers
trekken weg, een blauwreiger
kan de winter aan;
wat toch dat jij bij mij blijft,
terwijl ik zou begrijpen …

 

Hij kijkt achterom,
nog eenmaal de straat van toen,
nu vol met auto’s;
de jaren dat op zondag
maar wat rondgehangen werd.

 
 

Vorige pagina: Tanka 10          volgende pagina: Tanka 8